Uitgeverij Van Maaskant Haun

Het eerste deel van Boojum! speelt zich af op een universiteitscampus in Charlottesville, Virginia, tijdens de ‘drooglegging’. Er werd in die tijd waarschijnlijk meer alcohol in de VS geconsumeerd dan ooit, in elk geval wordt in Boojum! gezopen tot men erbij neervalt.

Stuart Breckenridge – door zijn familie en vrienden ‘de Boojum’ genoemd – is een jonge dichter-estheet die zich als een vermeende Baudelaire via drankgelagen, malversaties, ongelukkige liefdes en vele letterlijke en figuurlijke uitvluchten een weg baant door zijn jonge leven.

Nadat Boojum is geschorst van de universiteit trekt hij de wijde wereld in. Deze wereld ‘kende hij alleen uit verhalen: hij ging van het leven proeven dat zich onder in het glas bevindt, waar het ‘t meest geconcentreerd en bedwelmend is’. Na alle omzwervingen en beproevingen gaat hij uiteindelijk trouwen met het meisje van wie hij houdt, of toch niet?

De Boojum is een fantasiefiguur uit The hunting of the Snark van Lewis Carroll. Het gedicht beschrijft verschillende soorten Snarken en hoe je ze moet vangen. Sommige hebben veren en ze bijten, en andere hebben snorharen en die krabben. De Boojum is een bijzondere variëteit van Snark, en als de Bakker aan het einde van The Hunting of the Snark de Boojum tegenkomt, verdwijnt hij opeens en wordt nooit meer gezien. De Snarken en Boojums zou de lezer kunnen zien als de illusies die men in het leven najaagt. Zodra je hebt bereikt wat je wilt, wil je weer iets anders en eigenlijk weet je niet eens wat je wilt.

‘In dit werk heb ik het meeste van mezelf gestopt,’ zei Edith Wharton over Het rif. Toen het boek in 1912 verscheen vonden recensenten het verhaal onfatsoenlijk en zelfs schokkend. Henry James vond het echter ondubbelzinnig haar mooiste werk. In deze subtiel autobiografische roman beschrijft Wharton in wezen haar eigen ambivalente gevoelens over zowel het door haar pas geadopteerde land Frankrijk als haar plotseling ontwaakte seksualiteit.

Het boek begint met het verhaal van George Darrow, een jonge diplomaat die onderweg is van Londen naar het landhuis Givré in Frankrijk om daar de weduwe Anna Leath, zijn jeugdliefde, ten huwelijk te vragen. Anna laat echter een tijdje niets van zich horen en in afwachting van haar berichten krijgt Darrow een intieme vriendschap met Sophy Viner, een charmante maar onbemiddelde jonge vrouw. Wanneer Darrow uiteindelijk enkele maanden later in Givré is, wordt al snel duidelijk dat zijn affaire met Sophy onvoorziene implicaties heeft die zijn toekomst met Anna bedreigen.

In deze roman vol suspense beschrijft Wharton op meesterlijke wijze hoe Darrow probeert te laveren langs het rif van bedrog, illusies en Anna’s jaloezie.

Dit is het eerste deel van een tweedelige bloemlezing van het werk van de Israëlische dichter Yehuda Amichai. Amichai (1924-2000) werd in Duitsland geboren als Ludwig Otto Yehuda Pfeuffer. In 1935 emigreerde hij met zijn ouders, broers en zussen naar Palestina, dat in die tijd onder Brits mandaat stond. Zijn eerste dichtbundel verscheen in 1955 en die wordt beschouwd als een keerpunt in de Israëlische poëzie. Behalve ruim 3.000 gedichten schreef Amichai ook twee romans, korte verhalen en toneelstukken, maar zijn bekendheid heeft hij vooral te danken aan zijn gedichten, die in 40 talen zijn vertaald. Amichai kreeg verschillende literaire prijzen en kwam in 2000 op de shortlist van de Nobelprijs voor de literatuur. Helaas overleed hij nog voor er een keuze was gemaakt.

De gedichten zijn vertaald door Tamir Herzberg en Tsafrira Levy.

Na de dood van zijn ouders gaat de jonge Rick Martin bij zijn oom en tante in Los Angeles wonen. Ze zijn in de twintig en bekommeren zich nauwelijks om Rick, die dan ook zijn eigen leven leidt. Hij voelt al snel dat hij ‘een innerlijke drang’ heeft om muziek te maken. Hij leert zichzelf eerst pianospelen en dan trompet, maar pas door de lessen van de briljante zwarte jazztrompettist Art Hazard wordt Rick een echte ster.

Het verhaal pulseert met de legendarische muziek die een tijdperk heeft bepaald. Rick is een muzikant naar wie je wel moet luisteren wanneer hij speelt, maar zijn liefde voor de muziek ontaardt in een obsessie. Hij drinkt excessieve hoeveelheden alcohol om nachtenlang door te kunnen gaan. Zijn talent en gedrevenheid zijn echter niet toereikend om zijn leven as mens en als artiest vorm te geven. Drankmisbruik en uitputting leiden uiteindelijk tot zijn vroegtijdige dood.

Young Man With a Horn verscheen in 1938 en wordt door velen beschouwd als de eerste jazzroman. Het boek was grensoverschrijdend door de beschrijving van de vriendschappen die Rick Martin heeft met zijn zwarte medemusici.

Hoe kijken we na onze dood terug op ons leven? Hebben we ergens spijt van? Weet de Almachtige alles of is Hij ook niet perfect? Krijgen we nog een tweede kans en doen we het dan anders of gaan we weer op dezelfde wijze de mist in? Op ironische en humoristische wijze beschrijft Tucholsky de overpeinzingen van twee mannen die elkaar tegenkomen in het hiernamaals.

‘Prettige dag verder’ van Ria van Ruiswijk bestaat uit een 80-tal columns die gaan over de periode nadat de schrijfster te horen kreeg dat ze onbehandelbare, uitgezaaide kanker had. Die diagnose kwam ‘out of the blue’ want daarvoor had ze zich supergezond gevoeld. Ze beschrijft in haar boek hoe ze probeerde greep te krijgen op haar gezondheid, de medische zorg en alles wat er verder op haar afkwam. Maar het gaat ook over alledaagse dingen en over herinneringen van vroeger, allemaal opeens in het licht van de tijdelijkheid, en over de emoties die passeren, zoals angst, verdriet, hoop, vertrouwen, boosheid en ja, zelfs dankbaarheid. Deze columns vormen een samenballing van al die ervaringen. Ze zijn compact en lichtvoetig geschreven. Met een scherpe observatie van zichzelf en haar omgeving, maar ook met relativering en humor.