Deze week is Over de lente en de eenzaamheid van Gabriele Tergit verschenen. De verslagen zijn geschreven in dezelfde literaire stijl als haar romans, met veel humor en oog voor detail. Ze tonen aan dat verworven vrijheden niet vanzelfsprekend zijn en dat ze steeds weer bevochten moeten worden. Het giftige populisme dat heerste tijdens de Weimar-republiek heeft ook nu weer grote invloed op de westerse wereld. We kunnen pas achteraf zeggen waar dit uiteindelijk toe zal leiden. Hoe het in Duitsland afliep, dat weten we. Toch is Over de lente en de eenzaamheid geen somber boek, het stemt alleen tot nadenken.