Search
Close this search box.

Literatuurcriticus Arjan Peters schreef een heel smakelijk stukje over Het rif op Facebook en er renden dan ook direct mensen naar de boekhandel! Ik wil het de bezoekers van deze website niet onthouden:

‘Zonder de regen was het misschien wel nooit gebeurd,’ staat ergens in Het rif (1912) van de eminente Edith Wharton, nu vertaald door Lisette Graswinckel. In deze roman, over een Amerikaanse driehoeksverhouding in Frankrijk, is geen rif te bekennen. Maar drijfzand en woelige baren zijn er voldoende om de titel in figuurlijke zin te begrijpen. Prachtig is de manier waarop Wharton, die onder het schrijven wellicht terugdacht aan haar eigen buitenechtelijke verhouding, laat zien dat mensen die elkaar scherpzinnig en ironisch typeren, het knap lastig kunnen krijgen als ze hun eigen zwaktes en onzekerheden onder ogen moeten zien. Laat staan als ze die kanten aan een ander dienen op te biechten. Er wordt gedraaid en gemijmerd, gepiekerd en gepokerd, de jaloezie klotst tegen alle plinten op, en intussen leeft de auteur zich uit: ‘Darrow bedacht dat de uitvinding van tact overbodig was geweest als de mensheid niet eerst sociale complicaties had uitgevonden.’ Het armste meisje Sophy lijkt in dit complexe spel het onderspit te delven, in die zin dat haar affaire met de diplomaat Darrow die juist een ánder een huwelijksaanzoek had gedaan, niet meer dan een affaire kan blijven. Maar de twee andere spelers kunnen niet wat zij kan: de affaire vooral zien als een mooie ervaring. Op naar de volgende. Of terug naar af. Dat mag een oppervlakkige houding lijken, maar aan de oppervlakte gebeurt het. Omdat het regende, zo simpel was het, belandden die twee ooit tijdens een natte wandeling in een verlaten restaurant in Parijs. Wat was het nou helemaal? Een paar dagen, meer niet. Maar die paar dagen waren alles.

Edith Wharton

Share:

More Posts

De polyglotten – William Gerhardie

De polyglotten van William Gerhardie verscheen half december. Op 12 december 2023 stond er al een recensie in de VPRO-gids geschreven door Katja de Bruin!

Join our newsletter