Claudine in Parijs

Op zeventienjarige moet Claudine haar geliefde Montigny verlaten voor een nieuw leven in Parijs. De verhuizing, samen met haar vader, vindt ze verschrikkelijk en de eerste periode in de grote stad is ze er dan ook flink ziek van. Ze vindt troost en warmte bij haar toegewijde meid Mélie en hoewel hij nog steeds door zijn slakken is geobsedeerd, ook bij haar vader en natuurlijk bij haar geliefde poes, Fanchette.

Uiteindelijk raakt Claudine door haar vanzelfsprekende nieuwsgierigheid toch geïnteresseerd in Parijs, waar ze haar neefje Marcel ontmoet en zijn vader, haar oom Renaud, de man met wie ze later zal trouwen. Maar ook wordt ze nog hopeloos verliefd op een vrouw.

Meedogenloos, onstuimig en sensueel legt Colette, alias Claudine haar geestige observaties en avonturen vast tussen de intrigerende personages die haar omringen, waarbij ze op fantastische wijze de glamour en opwinding van het Parijse leven oproept.

150 jaar Sidonie-Gabrielle COLETTE 

Dit jaar is het 150 jaar geleden dat de Franse schrijfster Colette (1873-1954) werd geboren. Om dit te vieren brengt Uitgeverij Van Maaskant Haun de komende jaren de Claudine-cyclus uit in een vertaling van Gerda Baardman.

Lekker leesbare literatuur van een vrijgevochten vrouw

De Claudine-cyclus

In 1893 trad Sidonie-Gabrielle Colette, die zich later louter Colette zou gaan noemen, in het huwelijk met de veertien jaar oudere romancier en literatuurcriticus Henry Gauthier-Villars (Willy) en vestigde zich in Parijs. Het huwelijk en de verhuizing zouden voor Colette het begin vormen van een literaire carrière, maar ook betekende deze omwenteling in haar leven het verlies van de contacten met haar moeder en de natuur, waar ze de rest van haar leven in haar literaire werk naar op zoek zou blijven.

Colette werd door Willy aangespoord om te gaan schrijven (ze leden aan geldgebrek, en hij vermoedde haar talent) en zo ontstonden tussen 1900 en 1904 vier min of meer autobiografische romans over allerlei aspecten van het leven van een jong meisje dat uitgroeit tot vrije vrouw: Claudine. De romans verschenen overigens niet onder haar eigen naam, maar onder die van hém, Gauthier-Villars.

De boeken waren onmiddellijk een groot succes, mede door de talrijke erotische taferelen, en ze werden spoedig ook op het toneel vertolkt.

Kort na het schrijven van de vierde Claudine-roman verliet Colette Willy, onder andere vanwege zijn ontrouw en de ontstane onenigheid over de auteursrechten, die hij zonder haar medeweten had verkocht. De teleurstelling over haar gestrande huwelijk verwerkte ze later in La Retraite sentimentale (1907), een boek waarin ze met weemoed terugblikt op haar verloren jeugd. Colette beschouwde dit boek als het slotdeel van de Claudine-romans.

‘Colette is de enige grote vrouwelijke schrijver van Frankrijk. En dan bedoel ik een écht groot schrijver.’

Simone de Beauvoir